خرِ نخریده! (قسمت سوم)

«در یک اداره، یک پادویی فلاسک به دست، از این اتاق به اون اتاق می رفت و چون دست راست رئیس اداره بود، رئیس هم بهش تی نمی داد که wcها رو تمیز کنه، این پادو سال قبل با مترو می رفت خونه ولی امسال با ماشین تیانا می ره خونه!»

خب، به نظر شما پاراگراف بالا درباره چی بود؟ افشاگری در مورد یک فساد اداری؟ زدن زیر آب یک همکار؟ پرده برداشتن از سیستم پیشرفت آسانسوری ژن های خوب؟ موضوع تکراری پارتی بازی در استخدام ها؟ پولدار شدن یک پادوی ساده در عرض فقط یک سال؟ رازهای پیشرفت سریع مادی از مترو سواری تا تیانا سواری؟! بالاخره چی؟

خیر، پاراگراف مذکور از شاهکارهای استادی بود که جزوه های ایشان را برای امتحان رزیدنتی امسال (اردیبهشت 97) خواندم! و داستان بالا خلاصه ای از بیماری انگلی «آمیبیازیس» و عوارض و درمانش بود! ببینید: آمیب بین روده و کبد در رفت و آمد است (از این اتاق به اون اتاق) و باعث زخم های فلاسکی شکل در روده می شود (فلاسک به دست). آمیب معمولاً باعث آبسه قسمت راست کبد می شود (دست راست رئیس بود) و در آزمایش مدفوع بیمار مبتلا، تعداد WBC های کمی دیده می شود (WCها رو تی نمی کشید). درمان اصلی آمیب تا پارسال داروی مترونیدازول بود (پارسال با مترو می رفت خونه) ولی امسال توی رفرنس عفونی کتاب هاریسون گفته شده داروی تینیدازول ارجح است (امسال با تیانا می ره خونه!).

تقریباً نصف مطالب امتحان امسال را با اینگونه رمز ها خواندم که در ساختشان از مسائل سیاسی استفاده شده بود تا مسائل روم به دیواری! و حالا که تمام کتاب ها و جزوه هایم را به یک پزشک دیگر فروخته ام و تصور می کنم وقتی به رمزهای خاک برسری نوشته شده در گوشه و کنار کتاب ها برسد چه فکری درباره ام می کند، خجالت می کشم!

برای امتحان امسال، پشت میز مکتب خانه ایم، شانزده هزار صفحه کتاب و جزوه را خواندم که وقتی روی هم گذاشتمشان نود و هشت سانت ارتفاعشان شد! و تازه این ها خلاصه شده رفرنس های مورد نظر وزارت بهداشت بودند! حالا شما خودتان حدس بزنید مطالب اصلی چه عرض و ارتفاعی داشته اند.

خدا را شکر امتحان امسال را با احتمال موفقیت بیشتری نسبت به سال گذشته پشت سر گذاشتم تا ببینیم چه قبول افتد و چه در نظر آید...